میخواهم از دردی بنویسم که سوزانده چهره یک ملت را ...
اما چگونه !؟
چگونه این دردها را به قلم بیاورم وقتی می دانم تنها نمک به زخم های عمیق و کهنه این مردمان میزنم ...!؟
چگونه داغ دل هایی را تازه کنم که عادت کرده اند به هرچه درد
و فقط
به کاغذ سیاه سرنوشت اضافه میکنن  " این نیز بگذرد " !؟
کاش می شد واژه جهالت را حذف کرد از صحنه این روزگار
تا نااهلان نسوزانند دل هایی که حتی،
خوشبختی فرداهایشان را در رویا می بافند ...